W 1922 roku kierownictwo nad starą szkołą w Pstrążnej otrzymał Alojzy Tengler – niesamowita osobowowość, człowiek, który dzięki swojej wytrwałości i zapałowi dał początek niezwykłemu rozkwitowi edukacji w Pstrążnej. W 1947 r. nastąpiło otwarcie odbudowanej po wojnie szkoły, która funkcjonowała do czerwca 1968r. Działało kółko teatralne prowadzone przez kierownika Alojzego Tenglera, Henryka Jóźwiaka, Różę Staniczek i Irenę Taszkę. Z inicjatywy Ireny Taszki od 1957 r. istniało także kółko kukiełkowe oraz Spółdzielnia Uczniowska „Sobieradzik”. Od 1964 roku starą szkołą przez 2 lata kierowała pani Bernadeta Tengler, a później pan Franciszek Smoła. Przez cztery lata kierownikiem nowej szkoły był Franciszek Smoła. Pod jego dowodzeniem ducha szkoły budowali: Irena Taszka, Bernadeta Tengler, Gerard Kołatek, Róża Staniczek, Maria Sibielak, Helena Serafin i Alojzy Tengler. W 1972 roku szkoła zyskała nowego szefa, człowieka o niezwykle charyzmatycznej i nieprzeciętnej osobowości. Nowy dyrektor szczególny nacisk położył na partnerską współpracę z Radą Pedagogiczną, rodzicami, Samorządem Uczniowskim oraz innymi organizacjami działającymi na terenie szkoły. Otwarta na potrzeby pracowników i ludności szkoła niewątpliwie była wówczas ośrodkiem tolerancji, partnerstwa oraz wzajemnego szacunku. Dyrektor Stanisław Niestrój wraz z Gerardem Kołatkiem – nauczycielem wychowania fizycznego, postanowili uporządkować teren wokół budynku szkoły i wybudować kompleks boisk. Rodzice uczących się dzieci chętnie przystali na pomoc w pracach. Odbywało się to bez żadnych nakazów administracyjnych. Był to wspaniały przykład współdziałania na rzecz rozwoju oświaty na wsi. Efektem wspólnego wysiłku wielu ludzi był wspaniały kompleks sportowy: powstały -boisko do piłki ręcznej, siatkówki, koszykówki i boisko do piłki nożnej z bieżnią oraz skocznie lekkoatletyczne. W okresie zimowym działał tor saneczkowy, a płyta asfaltowa była zamieniana w lodowisko. Wszystkie prace zostały wykonane w czynie społecznym. I pomyśleć, że wszystko zaczęło się od dwójki zapaleńców, którzy swoim entuzjazmem potrafili pociągnąć do czynu innych. Dzięki temu szkoła w Pstrążnej przez wiele lat zajmowała pierwsze miejsca we współzawodnictwie sportowym w gminie Łyski, a w łyżwiarstwie reprezentacja dochodziła do finałów wojewódzkich. Ale to nie jedyne osiągnięcia. Kilkakrotnie reprezentanci szkoły uczestniczyli w eliminacjach wojewódzkich konkursów przedmiotowych. Maria Biskup – obecnie nasza pani sekretarka, zajęła w konkursie z języka polskiego XI miejsce. Wysoko notowany był w województwie chór szkolny pod dyrekcją Stanisława Niestroja. Na uwagę zasługuje działalność Rady Młodzieżowej pod opieką p. Beraadety Kołatek, a później p. Krystyny Brudek. Szkoła dwukrotnie zdobyła tytuł Szkoły Wiodącej w gminie Łyski, odniosła sukces w konkursie telewizyjnym „Sprawy do załatwienia”, który dotyczył ochrony środowiska i pracy Samorządu Uczniowskiego. Dyrektor wraz z przewodniczącą kl. VIII gościł w studiu telewizyjnym w Warszawie w celu odebrania nagrody, którą były pieniądze na wycieczkę dla klasy i nauczycieli. Dyrektor Leon Mielimąka powołał do życia nowe dziecko Szkoły Podstawowej w Pstrążnej – gazetkę „Strych”. Do jej wspaniałego rozwoju niezaprzeczalnie przyczyniła się najwspanialsza z-gołgoistek, pani Bernadeta Gajda. Nieco później zaczęła się ukazywać siostrzana gazetka dla uczniów młodszych – „Stryszek”, której opiekunką była pani Bronisława Badura. Gazetki te są wydawane do dziś. Szkoła także ponownie zaistniała w telewizji. Klasa III zajęła pierwsze miejsce, a klasa II trzecie miejsce w telewizyjnym konkursie „Trzy po trzy”. l dnia września 2001 (dwa tysiące pierwszego) roku szkoła przywitała nowego szefa – panią dyrektor Bernadetę Cuber. Pierwszy raz w historii nowej szkoły na tronie zasiadła kobieta. Stanęła na czele tych, którzy wcześniej ją wychowali i ukształtowali, którzy byli autorytetami i rozbudzili marzenia. W tymże też roku uchwałą Rady Gminy w Łyskach został założony Zespół Szkolno – Przedszkolny, w skład którego wchodzi Szkoła Podstawowa i Przedszkole Publiczne. Kolejne lata rządów pani dyrektor obfitują w zmiany wyglądu budynku szkoły. Udało się wymienić okna, drzwi wejściowe, odnowić schody zewnętrzne i zrobić nowy chodnik prowadzący do szkoły. W maju 2008 r. powstała nowoczesna pracownia komputerowa z dziesięcioma stanowiskami, dzięki projektowi współfinansowanemu przez Unię Europejską: „Pracownie komputerowe dla szkół”. Co roku wszyscy uczniowie i nauczyciele spotykają się z mieszkańcami wsi na Pikniku Rodzinnym. Do Grona Pedagogicznego dołączają nowi nauczyciele, kontynuujący dzieło swych znakomitych poprzedników. Nam jednak nie wypada chwalić się swoimi sukcesami, bo jaką wartość ma to co tworzymy, ocenią przyszłe pokolenia. Opowiadanie moje niech będzie zatem ukłonem w stronę tych, którzy dali początek historii napełniającej nas dumą i nowymi siłami.
Udostępnij post
Share on facebook
Share on twitter
Share on print
Share on email
